Κόλπο γνωστό, παμπάλαιο και πετυχημένο, divide and conquer, χωρίζεις σε αντιμαχόμενες κοινωνικές ομάδες, τις βάζεις να φαγώνονται στο φως (με δημόσιους διαλόγους και διαβουλεύσεις), και νύχτα περνάς φόρους και υπόγειες ροές χρημάτων.
Το επόμενο βήμα είναι να ξανα-ανοίξουν την Πνύκα, να μαζευόμαστε εκεί να διαλεγόμαστε και να μας λένε ότι έχουμε και την απόλυτη αρχαίο-Αθηναϊκή δημοκρατία.
Όλοι οι παραπάνω τομείς παραγωγής, κατ' αρχάς και ακολούθως και εκπαίδευσης, δεν είναι novel για να τους συζητάμε. Όλοι ξέρουμε πως δομούνται, τι ανάγκες και απαιτήσεις σε μορφωτικές βαθμίδες χρειάζονται για να πετύχουν. Επομένως τι ζητάνε τώρα? Άφεση των ψηφοθηρικών τους αμαρτιών??
Άντε και διαλεχτήκαμε και συμφωνήσαμε, για την ζημιά θα πληρώσει κανείς? Ή με ένα μαγικό τρόπο θα λυθούν όλα?

Αυτά τα ερωτήματα-προβληματισμοί-σκέψεις με απασχολούν εμένα, και κυρίως φοβάμαι για τα αποτελέσματα διαλόγου απαίδευτων ανθρώπων (=χειραγωγούμενοι και οφελιμιστές).

Από τα λίγα που είδα για τον διάλογο του φορολογικού τρόμαξα. Δεν έχω ξαναδεί ποιο συντεχνιακή σύγκρουση.